نگاهی به رمان بارون درخت نشین
نگاهی به رمان بارون درخت نشین
نوشته ی ایتالو کالوینو
"برای بهتر دیدن زمین باید از ان فاصله گرفت"
بارون درخت نشین از زبان برادر" بارون روندو" روایت می شود. این رمان از همان جمله ی اغازین مشخص می کند که بارون نماد نوعی طغیان و مبارزه علیه سنت های کهنه است.
انچه بر سر بارون روندو اتفاق می افتد همان اتفاقی است که بر سر اروپای دوران قبل رنسانس و اواخر دوره ی فئودالیسم می اید که نقد اشرافیت را از دل یک خانواده اشرافی و دوک نشان می دهد.
سبک رمان: افسانه های فانتزی است که در ان مضمون طنز سیاسی اجتماعی دنبال می شود.
در کل جریان رمان بارون درخت نشین ماجرای نمادین اروپاست در دل انسانی که به عنوان روشنفکر و پیشرو، الگوی عملی برای تغییر و رهایی از عرف های سنتی دارد.
همان طور هم کتابی در مورد کشور ارمانی بر فراز درختان و قانون اساسی ان می نویسد. بر خلاف بسیاری از روشنفکران و متفکران و مصلحان که فقط مقاله می نویسند.
کوزیمو با وجود اینکه در تمام عمر خویش پس از رفتن به بالای درختان هرگز پایش به زمین نمی رسد، اما این به معنای مخالفت با زمین نیست بلکه به معنای پیوند بیشتر با طبیعت و زمین است.
بارون پس از فردیت یافتن و جدا شدن از سنت های جامعه ی خودش (خانواده) مراحل رشدش را طی می کند.
برای ادامه زندگی جدیدش دست به نو اوری می زند. سپس به تجربه اندوزی می پردازد. ملاقات با جووانی خلنگ راهزن مسیر او را کمی تغییر می دهد این یک تاثیر دو طرفه است همان طور که مسیر زندگانی جووانی خلنگ راهزن به کلی پس از اشنایی با کتاب ها تغییر می کند.
رفته رفته هدف او کمک به دیگران می شود و بارون شخصیتی مثبت شناخته می شود. سپس به دنبال اجتماعی شدن و قرار گرفتن در یک شهر بالای درخت دست به سفر می زند.
عشق را تجربه می کند. همان طور که جامعه اروپای ان روز در تجربه ای ناکامل زن را می شناخت. ملغمه ای از هرزگی، ظغیان گر و پر از احساسات و حسادت...
همان طور که در رمان های ان روزگار پیداست مثل برباد رفته، مادام بواری و ...
در نهایت در سن میان سالی کوزیمو یک مبارز سیاسی می شود. کسی که برای مدتی در گروه فراماسون ها رهبری گروه را بر عهده می گیرد و یکسری قانون گذاری ها توسط او انجام می شود.
اما در نهایت بارون تنها و جدا از هر فرقه وتفکری بدون اینکه به زمین بازگردانده شود می میرد.
در بعضی نقد ها در باره ی این رمان نوشته اند این اثر همراه با سه گانه ی خودش یعنی : نیاکان ما، ویکنت شقه شده، بارون درخت نشین. برگرفته از اسطوره جمشید ایرانی است.
عده ای هم بارون درخت نشین را زندگی نویسنده می دانند. بارونی که روی درخت زندگی نمی کرد...
