آزادی

وقتی گفتم دوستت دارم 

یک قفس قناری از دهانم پرواز کردند

شرمنده ام

ببخش مرا 

به منت سرمه چم میکنم تورا 

و به اشکی 

اواره گونه هایم میشوی

انتظار

انتظار یعنی ثانیه هایی که دارد جنازه اش بر اتخوانش می پوسد.

عادت

من عادت کرده ام که پیراهنم از طعم لزج رفتن ها خالی نشود

ترس

تنها آسمان است که ترسی از زنده به گور شدن ندارد

آلزایمر

بی اصالت، چراغ نفتی روی طاغچه است 

که از نفت 

خاطره ای در ذهن نیاکانش حتی نیست...